Σήμερα “γιορτάζουμε” τη ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ 10 χρόνων (από 2008)
● ΠΑΜΕ ΠΙΣΩ. Το 2008 το κράτος χρωστούσε και είχε εγγράψει στον προϋπολογισμό του 70 δις ευρώ, όταν το ΑΕΠ του ήταν 240 δις ευρώ (δηλ. ποσοστό 29%). Αυτόν τον τρέχοντα δανεισμό είχε να διαχειριστεί και μπορούσε να το κάνει.
Τι έγινε και με 70 δις ευρώ γραμμένα στον προϋπολογισμό του 2008 καταφύγαμε σε 3 δανειακές συμβάσεις μέσω μνημονίων συνολικού ποσού 326 δις ευρώ ?
To 2010 μας έβαλαν στα μνημόνια γιατί μας είπαν ότι το δημόσιο χρέος της χώρας είναι 127% του ΑΕΠ μας … και όπως μας "εξήγησαν", δημόσιο χρέος πάνω από 120% του ΑΕΠ δεν είναι διαχειρίσιμο από μια χώρα.
Σήμερα, που το δημόσιο χρέος μας, αντί να πέσει με τα μνημόνια, ξεπέρασε το 180% του ΑΕΠ μας λένε μπράβο… άντε να το διαχειριστείτε…
...«επιτρέποντάς» μας να δανειζόμαστε από τις αγορές και μάλιστα με πολύ υψηλά επιτόκια που θα λειτουργούν εκβιαστικά και για νέα «μέτρα».
Δεν ήταν διαχειρίσιμο το χρέος στο 127% και είναι στο πάνω από 180%. !!!
► Υπάρχει όμως και κάτι ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΓΕΛΟΙΟ.
Η στοχοποίηση του χρέους του κράτους γι` αυτά που περνάμε, ότι τα χρέη του κράτους μας οδήγησαν εδώ, ενώ τα πράγματα ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Τα ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΏΝ μας οδήγησαν στα μνημόνια.
● ΠΑΜΕ ΠΙΣΩ. Το 2008 το κράτος χρωστούσε και είχε εγγράψει στον προϋπολογισμό του 70 δις ευρώ, όταν το ΑΕΠ του ήταν 240 δις ευρώ (δηλ. ποσοστό 29%).
Αυτόν τον τρέχοντα δανεισμό είχε να διαχειριστεί και μπορούσε να το κάνει.
Τι έγινε και με 70 δις ευρώ γραμμένα στον προϋπολογισμό του 2008 καταφύγαμε σε 3 δανειακές συμβάσεις μέσω μνημονίων συνολικού ποσού 326 δις ευρώ ?!?!?!
● Οι ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ με τις τεράστιες ζημιές τους είχαν χάσει την εμπιστοσύνη των αγορών και επομένως και την πρόσβασή τους σε αυτές για ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΟΥΣ.
Σταδιακά από το 2008 ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ με όλους τους τόκους του, το ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ και το ενσωματώνει στο δημόσιο χρέος. Όταν μάλιστα το κράτος μας δεν έχει το δικαίωμα να ελέγξει ούτε τα βιβλία της Τραπεζας της Ελλάδας, παρά τον κεντρικό οικονομικό ρόλο που παίζει στη χώρα.
● Οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ έπεσαν έξω και ΌΧΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
(παρ όλες τις σπατάλες του, όχι ότι δεν ήταν σπάταλο).
Μπήκαμε το 2010 στα μνημόνια όταν το 2010 ο Ομπάμα, κάνονοντας κριτική για την οικονομική κρίση του 2007 στις ΗΠΑ, δήλωνε ότι :
«Δεν θα ζητηθεί ποτέ ξανά από τον Αμερικανικό λαό να πληρώσει το λογαριασμό για τα λάθη της Wall Street. Δεν θα υπάρξουν ξανά ΔΙΑΣΏΣΕΙΣ τραπεζών χρηματοδοτούμενες από φορολογούμενους. Τελεία και παύλα».!!!
● Είναι γελοίο να βρίζουμε το κράτος για ανικανότητα όταν λιβανίζουμε τον ιδιωτικό τομέα, όταν στο κράτος φορτώνουμε τα χρέη του τελευταίου.
Μας πειράζουν οι μισθοί και τα έξοδα μόνο του κράτους και ουδέποτε αναφερόμαστε στα αντίστοιχα των τραπεζών που μας τα φόρτωσαν και μας τα φορτώνουν και μας έβαλαν μέσα (δεν αθωώνω το κράτος ως προς την σπατάλη, το μέρισμά του όμως δεν ήταν τόσο μεγάλο και η αντίστοιχη ευθύνη του για τα μνημόνια).
Με αυτή την υπερβολική απαξίωση του κράτους που μας περνάνε και την απόκρυψη των πολύ μεγαλύτερων ευθυνών των τραπεζιτών, καταφέρνουν και ξεπουλάνε την κρατική περιουσία για ένα κομμάτι ψωμί.
(Κάποια στοιχεία από αυτά με τις αντίστοιχες παραπομπές στα κρατικά έγγραφα, υπάρχουν στο άρθρο του New Economy "Τα φάγαμε μαζί ή 250 δις πήγαν σε ΕΥΡΩ – τράπεζες; " https://new-economy.gr/2018/08/20/250dis-lavdiotis/)
~~~~~
● Υ.Γ.
Να διευκρινίσω για να μη δοθεί άλλη προέκταση σε αυτά που λέω.
Δεν έχω την άποψη ότι σε ένα σύστημα σαν ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ πρέπει το κράτος να κρατικοποιεί ότι βρει και να αναλαμβάνει να παίζει τον επιχειρηματία.
Το κράτος πρέπει να έχει τους στρατηγικούς τομείς, όπως ενέργεια,… που αν περάσουν σε ιδιωτικά χέρια και κυρίως ξένα μπορούν να λειτουργούν εκβιαστικά, όπως και βασικούς τομείς κοινωνικής ωφέλειας ώστε να μπορεί να εκτελεί το κοινωνικό του έργο, κατοχυρώνοντας το βασικό επίπεδο διαβίωσης των πολιτών του.
Νικος Φαραζης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου