Το αποτύπωμα είναι σημάδι (κάτι που άλλαξε και παραμένει) εκεί από όπου πέρασε κάποιος ή κάτι, από το οποίο μπορεί να ανακαλυφθεί η ταυτότητα του διερχόμενου από το χώρο αυτό. Ακριβώς αυτή η δυνατότητα εξακρίβωσης του ποιος άφησε το αποτύπωμα δίνει τη διαφορά του αποτυπώματος από το ίχνος.
Καλημέρα σε όλους τους καταπιεσμένους του κόσμου....

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Γιώργος Κασιμάτης: Μια χώρα υπό κατοχή δεν μπορεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα

 ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 


Συνέντευξη στην Ελένη Σωτηρίου*

Μιας και η κυβέρνηση έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης, ο Δρόμος συζήτησε με τον ομότιμο καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, Γιώργο Κασιμάτη. Η ματιά του, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, βεβαίως δεν περιορίζεται στενά στο επιστημονικό του πεδίο, το οποίο κατέχει όσο ελάχιστοι. Ο κ. Κασιμάτης υπεισέρχεται κυρίως στις πολιτικές αφετηρίες και προεκτάσεις των κυβερνητικών επιδιώξεων, καθώς και στη συσχέτισή τους με τη φύση του ειδικού πολιτικο-οικονομικού καθεστώτος, αλλά και με τον διεθνή παράγοντα.

Κύριε Κασιμάτη, πείτε μας καταρχάς, γιατί πιστεύετε ότι ο Αλ. Τσίπρας θέτει το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης;

Αρχικά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι έχει διαπιστωθεί διεθνώς, πολιτικά και από την επιστήμη σε διεθνές επίπεδο –την πολιτική επιστήμη, τη νομική επιστήμη και από άλλους επιστημονικούς κλάδους–, ότι σήμερα υπάρχει μία παγκόσμια τάση κατάργησης ή παράκαμψης των αρχών νομιμότητας, που εγγυώνται την εθνική κυριαρχία των κρατών, τα δικαιώματα του ανθρώπου και κυρίως τα κοινωνικά δικαιώματα –όλα αυτά μαζί. Αυτή η τάση εκδηλώνεται και με την προσπάθεια να αλλάξει το νομικό σύστημα. Να τροποποιηθούν ή να καταργηθούν δηλαδή οι κανόνες εκείνοι οι οποίοι αποτελούν εγγύηση και προστασία του ανθρώπου και του πολίτη. Φυσικά και της δημοκρατίας.
Αυτή η προσπάθεια έχει εκδηλωθεί σε πολλά μέρη του κόσμου και σε πολλές θεσμικές μεταβολές των Συνταγμάτων. Οι δυνάμεις που κινούν αυτήν την προσπάθεια είναι οι δυνάμεις του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως και οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού της σύγχρονης γεωπολιτικής, αυτοί δηλαδή που επιδιώκουν να εξασθενίσουν τα μικρότερα κράτη και να επεκτείνουν την επιρροή τους σ’ ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη. Π.χ. στον Καναδά υπήρξε μία τροποποίηση στο Σύνταγμα, σε μία αναθεώρηση, όπου ορίζει ότι η Βουλή μπορεί να αποφασίσει και κάτι εναντίον του Συντάγματος.

Πιστεύετε ότι αυτά σχετίζονται και με την προσπάθεια συνταγματικής αναθεώρησης και εδώ, στην Ελλάδα;
Η προσπάθεια αναθεώρησης του Συντάγματος, εδώ στην Ελλάδα, ικανοποιεί αυτόν τον σκοπό, ικανοποιεί επίσης κι έναν άλλον σκοπό: Ότι σε μία κρίση όπως αυτή που διανύουμε, το να έρχονται στην επικαιρότητα ζητήματα, όπως η αναθεώρηση, όπως η σχέση εκκλησίας-κράτους κ.ά, αποπροσανατολίζουν την προσοχή από το βασικό πρόβλημα της απελευθέρωσης της Ελλάδας. Η Ελλάδα σήμερα δεν είναι ελεύθερη. Αλλά θα αφήσω αυτή τη διατύπωση, η οποία δεν είναι αρεστή στις πολιτικές μας κυβερνήσεις και σε πολλούς άλλους, και θα πω αυτό το οποίο δέχονται όλες οι κυβερνήσεις και εδώ και στα κράτη της Ε.Ε.: Ότι δεν είμαστε ανεξάρτητοι γιατί βρισκόμαστε σε μία έκτακτη οικονομική ανάγκη και επομένως πρέπει να τηρήσουμε το πρόγραμμα που μας επιβάλλουν οι δανειστές μας και οι εκπρόσωποί τους. Αυτό ομολογεί το ίδιο που λέω κι εγώ με απλά λόγια, ότι η Ελλάδα είναι υπό κατοχή. Δεν έχουμε δηλαδή κυριαρχία γιατί οι συνθήκες δανεισμού –οι οποίες έχουν υπογραφεί, ισχύουν, εφαρμόζονται και έχουν γίνει αποδεκτές από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις– προβλέπουν ρητά ότι υποχρεούμαστε να εκτελέσουμε ένα πρόγραμμα που δεν μας αφήνει την παραμικρή ευχέρεια κινήσεων στα οικονομικά θέματα, ούτε καν για συμφέρουσες επενδύσεις, και επιπλέον εμπεριέχει και την ρητή παραίτηση από τα δικαιώματα της εθνικής κυριαρχίας και τις προστασίες του Διεθνούς Δικαίου. Άκυρα είναι όλα αυτά βέβαια, εφαρμόζονται όμως.
Και ακριβώς αυτό δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον ότι εξυπηρετεί η προσπάθεια να θεσπιστούν διατάξεις οι οποίες θα καθιστούν συνταγματικές τις μνημονιακές επεμβάσεις, οι οποίες σήμερα είναι άκυρες και αντισυνταγματικές. Και το δεύτερο είναι ότι ακόμα και αν δεν επιτευχθεί αυτό όπως θα το ήθελαν, η κυβέρνηση και πάλι θα έχει κέρδος, αφού θα έχει στρέψει την προσοχή του λαού από το βασικό πρόβλημα της απελευθέρωσης. Το Σύνταγμά μας σήμερα θα χρειαζόταν βελτιώσεις, αν η Ελλάδα ήταν πλήρως ανεξάρτητη και ελεύθερη. Δε συμβαίνει όμως αυτό. Από τη στιγμή λοιπόν που δεν είναι ελεύθερη και έρχονται οι εντολές από τις Βρυξέλλες, ποιος μπορεί να εμπιστευτεί μία Βουλή και τις πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν, που συνεχώς παραβιάζουν εκόντες-άκοντες το Σύνταγμα; Και αυτό το ομολογούν όλοι: ότι δεν τηρείται ούτε ο κανονισμός της Βουλής, ούτε το Σύνταγμα σε όλες τις διαδικασίες.
Το Σύνταγμα παραβιάζεται από την κρίση. Όταν λοιπόν οι κυβερνήσεις κρίσης έρθουν να αναθεωρήσουν το Σύνταγμα που παραβιάζουν, γεννιέται το ερώτημα γιατί θέλουν τελικά να το τροποποιήσουν; Η λογική απάντηση που έρχεται στο νου κάθε ανθρώπου είναι: για να νομιμοποιήσουν τις παραβιάσεις του Συντάγματος, στις οποίες συνέπραξαν

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όμως υποστηρίζει ότι έχουμε φύγει από τα μνημόνια και ότι έρχεται η δημοκρατία.

Τα μνημόνια ισχύουν και σήμερα. Δεν εφαρμόζουνε το πρόγραμμα που καταλύει την κυριαρχία μας; Είμαστε ελεύθεροι αυτή τη στιγμή; Το ΤΑΙΠΕΔ δεν λειτουργεί με το ξεπούλημα της χώρας και τις παράνομες επενδύσεις αντισυνταγματικά και αντίθετα προς το Διεθνές Δίκαιο; Επομένως, εξακολουθούν να ισχύουν οι δεσμεύσεις. Άλλωστε αυτό το έχουν δηλώσει όλοι, ότι θα είμαστε δεσμευμένοι από τα μνημόνια με τους όρους τους, μέχρι της εξοφλήσεως των δανείων: δηλαδή για πολλές δεκαετίες.

Πώς λοιπόν θα γίνει ελεύθερη αναθεώρηση; Αν υποθέσουμε ότι αύριο, όταν προχωρήσει η αναθεώρηση στη δεύτερη Βουλή, έρθει μία εντολή μυστική από τις Βρυξέλλες ή από κάποια μεγάλη δύναμη, που εκπροσωπούν οι Βρυξέλλες όπως έρχονται πάντοτε στις αναθεωρήσεις, τι θα γίνει; Από την πείρα μου ξέρω, γιατί συμμετείχα ενεργά στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986, τι ακριβώς γίνεται. Παρακολουθείται συνεχώς από τις πρεσβείες και τις μυστικές υπηρεσίες των μεγάλων χωρών τι είδους αναθεώρηση προχωρεί και πώς διατυπώνεται. Και όπου μπορούσαν οι μεγάλες χώρες παρενέβαιναν. Αυτό το γνώριζε η κυβέρνηση τότε του Ανδρέα Παπανδρέου και γι’ αυτό αποφάσισε να διατυπώσει από την αρχή τις διατάξεις –ακριβώς από την πρώτη Βουλή, κάτι που δεν συνηθίζεται– ώστε να αναλάβει την ευθύνη ότι μόνο αυτές οι διατάξεις θα έρθουν στην επόμενη Βουλή από την κυβέρνηση. Καμία άλλη. Και τούτο, γιατί υπήρχε η ανησυχία τότε από ξένες δυνάμεις ότι η κυβέρνηση επιδιώκει, ερχόμενη ξανά στην εξουσία στις επόμενες εκλογές, να περάσει τροποποιήσεις σοβαρές του πολιτεύματος προς τη σοσιαλιστική κατεύθυνση. Γι’ αυτό παρακολουθούσαν στενά αυτή την διαδικασία οι μεγάλες χώρες.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Θα προσπαθήσουν λοιπόν οι μεγάλες γεωπολιτικές δυνάμεις ΗΠΑ και Γερμανία, οι Βρυξέλλες, το χρηματοπιστωτικό σύστημα μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας να περάσουν διατάξεις οι οποίες θα αποδυναμώνουν την κυριαρχία της Ελλάδας και τις εγγυήσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη. Ελπίζω και εύχομαι να βγω ψεύτης, αλλά φοβάμαι ότι θα δούμε τροποποιήσεις οι οποίες θα αποδυναμώνουν τα κοινωνικά δικαιώματα και τις δαπάνες του κράτους για κοινωνικούς σκοπούς, θα νομιμοποιούν πολλές αντισυνταγματικότητες του καθεστώτος δανεισμού, θα ενισχύουν την επικυριαρχία της Ελλάδας.

Μπορεί π.χ. να περάσει μια διάταξη στο Σύνταγμα η οποία να νομιμοποιεί συμφωνίες και δανειακές συμβάσεις που μέχρι σήμερα είναι άκυρες γιατί είναι αντισυνταγματικές –και ας παραμείνουν άκυρες λόγω παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου– με τη δικαιολογία πάντοτε ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι μία χώρα η οποία είναι εξαρτημένη σε αυτό τον βαθμό που είναι σήμερα η Ελλάδα, δεν μπορεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα.

Θα μπορούσε όμως να κάνει κάτι;

Εκείνο που θα μπορούσε να κάνει, αλλά δεν το κάνει γιατί δεν έχει την έγκριση από τους δανειστές και τις Βρυξέλλες, είναι το εξής. Να διατυπώσει η κυβέρνηση δύο διατάξεις τώρα –που θα είναι γνωστές από τώρα και θα αναλάβει την ευθύνη ότι καμία άλλη δεν θα περάσει, παρά μόνο αυτές οι δύο διατάξεις– που θα συμβάλλουν στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Η μία αφορά την ποινική ευθύνη των υπουργών, η οποία θα πρέπει να είναι διατυπωμένη από τώρα για να ξέρομε αν θα είναι αποτελεσματική. Η άλλη αφορά το θέμα του διορισμού των ανώτατων δικαστών, ώστε να σταματήσει η πολιτική εξάρτηση και η διαφθορά της δικαιοσύνης. Αυτές οι δύο προτάσεις θα μπορούσαν ενδεχομένως αυτή τη στιγμή να βοηθήσουν να καταπολεμήσουμε την εσωτερική μας διαφθορά. Αλλά δεν θα μας το επιτρέψουν και κυρίως δεν θα επιτρέψουν να έρθει μία ακριβώς διατυπωμένη διάταξη. Γι’ αυτό βλέπομε σήμερα να μη φέρνει στη Βουλή ούτε η συμπολίτευση ούτε η αντιπολίτευση συγκεκριμένη και διατυπωμένη πρόταση, γιατί θέλουν και οι δύο πλευρές της Βουλής είναι ανοιχτές προς τις επιθυμίες του εξωτερικού.


Ο καυγάς μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. είναι καθαρά ενδοσυστημικός. Δηλαδή, θέλει η αντιπολίτευση να κερδίσει την καρέκλα της διακυβέρνησης και η κυβέρνηση να τη διατηρήσει. Δεν υπάρχει αντισυστημική αντιπολίτευση. Το θέμα του λαού σήμερα είναι μόνο η αντίσταση, με τη μαχητική, αλλά ειρηνική έννοια, ώστε να αλλάξει η πολιτική θέληση του λαού. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένα κόμμα αυτή τη στιγμή που να μπορεί να εγγυηθεί και να στηρίξει τον σωστό ρόλο του λαού

Πάντως, κάποιοι υποστηρίζουν ότι ορισμένες κυβερνητικές προτάσεις είναι δίκαιες, ώριμες και αναγκαίες.

Θα είναι χρήσιμες, όταν η Ελλάδα θα είναι ελεύθερη. Το ζήτημα δεν έγκειται στο ότι οι προτάσεις δεν είναι χρήσιμες. Όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι σήμερα το πρόβλημα της Ελλάδος είναι: πρώτα να απελευθερωθεί. Να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία της. Επομένως, το ζήτημα δεν είναι η βελτίωση του Συντάγματος. Το Σύνταγμα δεν φταίει, άλλωστε, για την κρίση. Το Σύνταγμα παραβιάζεται από την κρίση. Όταν λοιπόν οι κυβερνήσεις κρίσης έρθουν να αναθεωρήσουν το Σύνταγμα που παραβιάζουν, γεννιέται το ερώτημα γιατί θέλουν τελικά να το τροποποιήσουν; Η λογική απάντηση που έρχεται στο νου κάθε ανθρώπου είναι: για να νομιμοποιήσουν τις παραβιάσεις του Συντάγματος, στις οποίες συνέπραξαν. Αυτή είναι μία λογική σκέψη, την οποία δεν μπορεί να αφαιρέσει κανείς από κανέναν σκεπτόμενο πολίτη. Αυτό θα έπρεπε να προβάλλουν και τα ΜΜΕ, ελληνικά και διεθνή. Αλλά δεν θέλουν να αποκαλύψουν την πραγματικότητα, την απλή λογική.

Πέρα από τον καυγά που γίνεται τις τελευταίες μέρες για το Σύνταγμα, ποιες κινήσεις πιστεύετε ότι θα έφερναν πιο κοντά την πραγματική Δημοκρατία στον τόπο και ποιος θα ήταν ο ρόλος του λαού σε μία τέτοια διαδικασία;

Ο καυγάς είναι καθαρά ενδοσυστημικός. Δηλαδή, θέλει η αντιπολίτευση να κερδίσει την καρέκλα της διακυβέρνησης και η κυβέρνηση να τη διατηρήσει. Δεν υπάρχει αντισυστημική αντιπολίτευση. Το θέμα του λαού σήμερα είναι μόνο η αντίσταση, με τη μαχητική, αλλά ειρηνική έννοια, ώστε να αλλάξει η πολιτική θέληση του λαού. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένα κόμμα αυτή τη στιγμή που να μπορεί να εγγυηθεί και να στηρίξει τον σωστό ρόλο του λαού.

Θα ήθελα να ρωτήσω: θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τότε, τι συνταγματική αναθεώρηση θα έκανε η Χούντα; Βρέθηκε κανένας σοβαρός Έλληνας να συζητάει για αναθεώρηση τότε; Η χούντα το έκανε, αλλά ήταν άκυρες όλες οι αναθεωρήσεις της; Γιατί συζητάμε σήμερα για αναθεώρηση; Επειδή απαντούν: σήμερα δεν έχομε διακυβέρνηση χούντας, επισημαίνω: το ζήτημα της ανεξαρτησίας δεν εξαρτάται από την τυπική μορφή της διακυβέρνησης. Δεν εξαρτάται από το αν έχομε κυβέρνηση στρατιωτικής δικτατορίας, κυβέρνηση κατοχής κατακτητή ή πλήρη οικονομική και πολιτική εξάρτηση από ξένες κυβερνήσεις. Εξαρτάται αν έχομε την ανεξαρτησία που έχουν τα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διεθνούς κοινότητας, για να μπορούμε να βελτιώσομε το Σύνταγμά μας. Αυτό έπρεπε να διακηρυχθεί εντελώς από την αρχή από τα ΜΜΕ. Αντίθετα, μας κάνουνε κάθε μέρα συστημικούς της υποταγής. Δεν το βλέπουμε;


____________
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δρόμος της Αριστεράς" : Φύλλο 429 - 10/11/2018

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Έφυγε πριν λίγες ημέρες στην ηλικία των 90 χρόνων μία από τις πλέον εμβληματικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης η Ελένη (Τιτίκα) Γκελντή-Παναγιωτίδου

Ασημίνα Ζανιά
ΠΑΤΡΑ, ΑΧΑΪΑ

Η φωτογραφία του 16χρονου κοριτσιού με το δίκοχο και το όπλο στα χέρια έμελλε να γίνει το σύμβολο της ελληνικής Αντίστασης, της γυναίκας αντάρτισσας
ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ-ΣΥΜΒΟΛΟ 
ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Έφυγε πριν λίγες ημέρες στην ηλικία των 90 χρόνων μία από τις πλέον εμβληματικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης η Ελένη (Τιτίκα) Γκελντή-Παναγιωτίδου.
Πρόκειται για τη νεαρή κοπέλα που φωτογραφήθηκε από τον Σπύρο Μελετζή και αποτέλεσε σύμβολο.
«Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να αντιληφθώ πόσο θα επηρέαζε τη ζωή μου αυτή η φωτογραφία. Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, η φωτογραφία με έκανε ακόμα πιο αναγνωρίσιμη, αλλά και πιο ευάλωτη, αφού μέχρι και φυλακή πήγα. Ήταν το πικραμένο "ευχαριστώ" για όσα είχαμε κάνει για την ελευθερία της πατρίδας μας» είχε πει προ ετών σε συνέντευξή της η Ελένη (Τιτίκα) Γκελντή - Παναγιωτίδου. 
Ήταν Αύγουστος του 1944 στη Σχολή Αξιωματικών Σαράφη της Ρεντίνας, όπου εκπαιδεύονταν και οι γυναίκες ανθυπολοχαγοί του ΕΛΑΣ και η μηχανή του Σπύρου Μελετζή είχε πάρει φωτιά καθώς φωτογράφιζε τις νεαρές κοπέλες όλες μαζί και καθεμία ξεχωριστά.
«Ήμασταν έντεκα αντάρτισσες. Εγώ ήμουν 16 χρόνων, παιδί από πόλη και το στιλ, η ομιλία μου, το ανάστημά μου ήταν διαφορετικά. Όταν έρχεται η σειρά μου, με πηγαίνει σε κατάλληλη τοποθεσία, με φόντο το βουνό, και αρχίζει να με φωτογραφίζει, προφίλ και ανφάς, μέχρι που κάποια στιγμή αναφωνεί: 'Ναι, αυτό είναι, σε βρήκα!'».
Η φωτογραφία του 16χρονου κοριτσιού με το δίκοχο και το όπλο στα χέρια έμελλε να γίνει το σύμβολο της ελληνικής Αντίστασης, της γυναίκας αντάρτισσας, να δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά, να κυκλοφορήσει στην κατεχόμενη Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, να αλλάξει τελικά τη ζωή της.
Η Τιτίκα Παναγιωτίδου ή αλλιώς Τίτο, ήταν μία από τις τριάντα γυναίκες που κατετάγησαν στην 9η Μεραρχία του ΕΛΑΣ στον Πεντάλοφο Κοζάνης κι ας μην είχε συμπληρώσει ακόμη τα 16. Η διμοιρία αποτελούνταν από γυναίκες 16-24 χρόνων. Υπηρέτησε ως ανθυπολοχαγός και χρημάτισε διοικητής Λόχου των Ανταρτισσών.
Όταν το 1982 αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση, η φωτογραφία της με υπόδειξη του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου αποτυπώθηκε σε γραμματόσημο για να τιμηθεί η Ενιαία Εθνική Αντίσταση 1941-44. 
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, η Τιτίκα Παναγιωτίδου σπούδασε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης και άσκησε τη δικηγορία για πάνω από τριάντα χρόνια.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

H ανάπτυξη ήρθε αλλά… φεύγει!

 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, Οικονομία, ΠΟΛΙΤΙΚΗ


Η τσιμεντοβιομηχανία,  ΤΙΤΑΝ η οποία είναι από τις πιο παλιές εισηγμένες στο χρηματιστήριο Αθηνών (1912) και είχε αντέξει δυο παγκόσμιους πολέμους δεν «άντεξε» και τελικά αποχωρεί από την Αθήνα για να εισαχθεί πρωτογενώς στο Euronext. Η απόφαση, η οποία δεν είναι τωρινή, σχετίζεται φυσικά με το γεγονός ότι στο ρηχό ελληνικό χρηματιστήριο, ο Τιτάνας δεν έχει την αποτίμηση που θα επιθυμούσε, καθώς οι καθημαγμένοι Έλληνες επενδυτές δεν μπορούν να διακρατούν επί μακρόν τις μετοχές, ενώ οι ξένοι επενδυτές ενδιαφέρονται για μετοχές με υψηλότερη ρευστότητα. Η απόφαση του Τιτάνα έρχεται μετά τις δυο άλλες αποχωρήσεις (Coca- Cola, Βιοχάλκο) και αφήνει το ελληνικό χρηματιστήριο πιο κενό, ενώ δημιουργεί και ορισμένα προβλήματα στρέβλωσης (σ.σ διότι στην κεφαλαιοποίηση του Δείκτη πρέπει να αφαιρούνται οι κεφαλαιοποιήσεις των εταιρειών που έχουν παράλληλη διαπραγμάτευση).
Το καίριο ζήτημα τώρα είναι ότι υπάρχει ή υπάρχουν κι άλλοι όμιλοι που έχουν δεχθεί πιέσεις από ξένους θεσμικούς προκειμένου να αποχωρήσουν από την Αθήνα ώστε να βρουν αποτιμήσεις. To ελληνικό χρηματιστήριο είναι πιο «φτωχό», παραμένει ρηχό και θα αναζητά αγοραστές κι γι αυτό υφίστανται ευθύνες. Όπως ευθύνες έχει και ο προϊστάμενος υπουργός του χρηματιστηρίου ο οποίος αναζητά να εκδώσει ομόλογα με μια αναιμική οικονομία.

____________
https://papaioannou-j.gr/archives/234173?fbclid=IwAR0vBc61FmaQ8yWJIIBprBRylnAuOchFuDVaIaV873_lLGDsylqJUKApA6g

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ..ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΒΙΑΣΤΗΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ...ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΒΙΑΣΤΗΣ 

Αυτή η πολιτική τής επιβολής και τής αύξησης φόρων και προστίμων στους αποδεδειγμένα μη έχοντες, ειναι καθαρό έγκλημα.. Διότι βέβαια αποβλέπει στην κατάσχεση τής τυχόν μικρής ή μεσαίας ακίνητης περιουσίας του λαού.. .Άρα εκβιαστική..Και ο εκβιασμός ειναι έγκλημα ποινικά κολάσιμο, όπου το ίδιο το κράτος δια αυστηρών νόμων έχει θεσπίσει.. 
Επομένως η εφαρμογή τών ανωτέρω μέτρων, ειδικά στους μη έχοντες αποδεδειγμένα οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν, ειναι αντιφατική με την φιλοσοφία ενός ευνομούμενου και δίκαιου κράτους.. Όταν λοιπόν πχ σε 260.000 χαμηλοσυνταξιούχους του πρώην ΕΚΑΣ με μηνιαία έσοδα μόλις 400 ευρώ καθαρά ή στις 650.000 χήρες με συντάξεις θανάτου από 150 -350 ευρώ ή στις εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς οικογενειάρχες με μισθούς πείνας 350-500 ευρώ ζητάς να πληρώνουν φόρο πχ ΕΚΑΣ και ένα σωρό άλλα πρόστιμα, τότε καθαρά αποβλέπεις στην τυχούσα ακίνητή μικρή ή μεσαία περιουσία τους με σκοπό την κατάσχεσή της. 
Άρα δημιουργείς συνθήκες εκβιασμού.. Άρα καθαρά εκβιάζεις.. Άρα δεν είσαι κράτος δικαίου.. Είσαι κράτος εκβιαστής.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Newswee: Ρεπορτάζ-σοκ από το σύγχρονο Νταχάου της Μόρια

    Ελλάδα, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, Ευρώπη, ΠΟΛΙΤΙΚΗ   

Μόρια: Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων που φτιάχτηκε από την ρατσιστική Ευρώπη και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ! Κάθε εβδομάδα και ένας βιασμός!

«Οι μητέρες που ζουν στη Μόρια, μένουν ξάγρυπνες όλη νύχτα, προκειμένου να προσέχουν τα παιδιά τους» περιγράφει το Newsweek
«Όταν ο ήλιος εξαφανίζεται πάνω από το μεγαλύτερο κέντρο προσφύγων στην Ελλάδα, το ίδιο κάνουν τα παιδιά και οι γυναίκες» τονίζει στο ρεπορτάζ, κάνοντας λόγο για κλίμα φόβου και τρομοκρατίας, ενώ μεταφέρει καταγγελίες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για τα δεκάδες περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης.
«Οι μητέρες που ζουν στη Μόρια, μένουν ξάγρυπνες όλη νύχτα, προκειμένου να προσέχουν τα παιδιά τους» περιγράφει το Newsweek εξηγώντας ότι ο λόγος δεν είναι άλλος από τα περιστατικά βίας και σεξουαλικής κακοποίησης, τα οποία πλέον αποτελούν καθημερινό φαινόμενο στο κέντρο φιλοξενίας της Λέσβου.
Ως ένα βασίλειο του τρόμου, όπου κυριαρχεί ο φόβος των σεξουαλικών επιθέσεων και βιασμών και το αίσθημα της εγκατάλειψης από τις ελληνικές Αρχές περιγράφουν τη Μόρια πρόσφυγες, μιλώντας στο Newsweek.
«Είναι πολύ άσχημα τα πράγματα. Η Μόρια δεν είναι ασφαλής», λέει μια 32χρονη Αφγανή που έφθασε στη χώρα μας από το Ιράν με τον άνδρα και το ανήλικο παιδί τους. «Άκουσα ότι πάνε άνδρες στο δάσος, πίνουν, πετούν πέτρες. Ότι αρπάζουν αγόρια και κορίτσια. Όλοι εδώ ζούμε με τον φόβο».
Ένας 21χρονος που άκουσε τη συζήτηση της γυναίκας με την δημοσιογράφο Σαντάλ ντα Σίλβα του αμερικανικού περιοδικού, παρεμβαίνει: «Συμβαίνουν πολλά… Κι όχι μόνον βιασμοί», λέει. Ο νεαρός Αφγανός, που διέφυγε επίσης από το Ιράν, αποκαλύπτει ότι έχει ακούσει άνδρες στον αυτοσχέδιο καταυλισμό εκτός της Μόρια να συζητούν για περιπτώσεις 12χρονων παιδιών, που εκδίδονται έναντι αμοιβής. «Τους ακούω να λένε «α, χθες το βράδυ αγόρασα ένα κορίτσι» και να περιγράφουν μετά με λεπτομέρειες ό,τι ακολούθησε.»
Τον τρόμο της Μόρια βίωσε και μια άλλη μητέρα που έζησε με τον άνδρα της και τα τρία παιδιά τους επί τρεις μήνες στον καταυλισμό προτού τους μεταφέρουν σ’ έναν άλλο στο Καρά Τεπέ, περίπου 5 χλμ, μακρύτερα. Έπαιξαν κορώνα-γράμματα τις ζωές τους στο μακρύ ταξίδι από το Αφγανιστάν για να φθάσουν τελικά στη Μόρια και να περνούν τις νύχτες τους ξάγρυπνοι μετά τα όσα άκουσαν από μια οικογένεια συμπατριωτών τους για τον βιασμό της εξάχρονης κορούλας τους. «Έπαιρναν τα παιδιά στο δάσος και τα κακοποιούσαν», είπε η γυναίκα. «Φοβόμασταν ότι θα πεθάνουμε εκεί. Αλλά δεν βλέπαμε καμιά ελπίδα». Η 29χρονη είχε εργαστεί στο παρελθόν στην πατρίδα της σε ΜΚΟ που φρόντιζε γυναίκες -θύματα διώξεων. Κι όπως λέει, τα παιδιά της ακόμη δυσκολεύονται να ξεχάσουν τον εφιάλτη της Μόρια. «Είμαι σίγουρη ότι έχουν ψυχικά προβλήματα», λέει.


Από τα μέσα Μαϊου τα κρούσματα σεξουαλικής βίας έχουν εκτοξευθεί στη Μόρια. Κάθε εβδομάδα αναφέρεται και ένα νέο κρούσμα με θύματα γυναίκες, νεαρούς άνδρες και παιδιά κάτω των 18 ετών, σε δύο μάλιστα περιπτώσεις ηλικίας 5 ετών.
«Σε μια περίπτωση ένας πατέρας έφυγε για λίγο από τη σκηνή του να πάει να φέρει φαγητό κι όταν γύρισε βρήκε το παιδί του κακοποιημένο σεξουαλικά», λέει ο δρ Ντέκλαν Μπάρι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (MSF) στο Newsweek. Κι αποκαλύπτει ότι αρκετά από τα θύματα προχώρησαν σε αυτοτραυματισμό ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν. «Πρόκειται για αποτυχία του συστήματος», λέει.


«Στη Μόρια και τον γειτονικό “ελαιώνα” [τον αυτοσχέδιο καταυλισμό έξω από τη Μόρια] είναι διάχυτο το αίσθημα ότι οι ελληνικές Αρχές εγκατέλειψαν τους περίπου 8.500 ανθρώπους που ζουν εκεί, με γυναίκες, παιδιά ακόμη και πολλούς άνδρες να φοβούνται ακόμη και να κάνουν τις νύχτες το ταξίδι μέχρι τις ελάχιστες φορητές τουαλέτες που είναι διαθέσιμες στον καταυλισμό», σημειώνει το δημοσίευμα.


«Είναι τραγικό. Ειδικά για τους γονείς που έρχονται εδώ ελπίζοντας ότι πήραν την κατάλληλη απόφαση για να προστατέψουν τα παιδιά τους και μετά συνειδητοποιούν “ω, Θεέ μου, ίσως έφερα τα παιδιά μου σε χειρότερο μέρος”. Οι γονείς έχουν το ένστικτο να προστατέψουν τα παιδιά τους και γι αυτό βρίσκονται εδώ. Απομακρύνουν τα παιδιά τους από τις εμπόλεμες ζώνες κι όταν φθάνουν εδώ νιώθουν ότι απέτυχαν», λέει ο δρ Μπάρι.
Για τον γιατρό των MSF μεγάλο μέρος της ευθύνης για τις αποτυχίες του συστήματος στη Μρια φέρει η συμφωνία Άγκυρας ΕΕ που τέθηκε σε ισχύ προ διετίας, ένα σχέδιο που απέτυχε, όπως λέει, καθώς χιλιάδες αιτούντες άσυλο εξακολουθούν να καταφθάνουν στις ακτές της Λέσβου, μολονότι το νησί δεν έχει χώρο να τους φιλοξενήσει.
«Το επίπεδο του πόνου είναι τεράστιο στη Μόρια», συμπληρώνει. «Και το γεγονός ότι αυτός ο πόνος κι αυτή η βία συμβαίνει λόγω μιας ευρωπαϊκής πολιτικής, είναι εντελώς απαράδεκτο…»

Πληροφορίες: Newsweek

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Ερευνα σοκ για το δημογραφικό: Λιγότερες κατά 50% οι γεννήσεις στην Ελλάδα, από το 2008

   ΚΟΙΝΩΝΙΑ     


Φωτογραφία: Shutterstock

ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Μετά το καμπανάκι του ΔΝΤ για επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος και σημαντικό περιορισμό του δείκτη γονιμότητας στην Ελλάδα, μία νέα έκθεση που έγινε από την εταιρεία μελετών και αναλύσεων PricewaterhouseCoopers για λογαριασμό του μη κερδοσκοπικού οργανισμού HOPEgenesis, έρχεται να καταδείξει με τα πιο μελανά χρώματα τον αντίκτυπο της υπογεννητικότητας στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Καθιστά παράλληλα σαφές ότι είναι πιο αναγκαίο παρά ποτέ να γίνουν τα αμέσως επόμενα χρόνια παρεμβάσεις, όχι μόνο σε επίπεδο ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και σε επίπεδο ΕΕ, προκειμένου να αναχαιτιστεί η δημογραφική κατάρρευση του πληθυσμού.
Πρόβλημα που δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά αγγίζει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως αυτές του Νότου.
Στην έκθεση που τιτλοφορείται «Η επίδραση της γήρανσης του πληθυσμού στην οικονομική ανάπτυξη, το εργασιακό δυναμικό και την παραγωγικότητα» (The Effect of Population Aging on Economic Growth, the LabourForce and Productivity) μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι μια μείωση του ρυθμού γονιμότητας και η αύξηση του πληθυσμού άνω των 60 ετών κατά 10%, μειώνει το ρυθμό αύξησης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 5,5%.

Διάβασε αναλυτικότερα στο: iefimerida.gr

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018

Ο Δήμος Πάτρας προχωρά στη χορήγηση δεκατιανού σε υποσιτιζόμενους μαθητές



ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΑΣ. Χορηγεί και φέτος δεκατιανό σε υποσιτιζόμενους μαθητές - Η μέχρι τώρα χρηματοδότηση γίνεται αποκλειστικά από το Δήμο Πατρέων, διότι το αντίστοιχο υπουργείο δεν έχει ανταποκριθεί στα αιτήματα για χρηματοδότηση. // (Φαίνεται πως οι κομμουνιστές Δήμαρχοι όπως ο Πελετίδης γεννούν και λεφτά... Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι εκείνοι μπορούν και κάνουν κάποια πράγματα για τους δημότες τους ενώ οι άλλοι αδυνατούν...
Δ.Τζ.
~~~~~~~~~
Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, ο Δήμος Πάτρας προχωρά, με δική του χρηματοδότηση, στη χορήγηση δεκατιανού σε υποσιτιζόμενους μαθητές. 
Στην επιστολή του προς όλα τα σχολεία της Πάτρας, ο πρόεδρος του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου (ΚΟΔΗΠ), Θόδωρος Τουλγαρίδης, αναφέρει πως «παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε για μια πρωτόγνωρη δράση, την πρώτη χρονιά 2014 - 2015 εντάχθηκαν 700 μαθητές, το 2015 - 2016 εντάχθηκαν 1.040 μαθητές, το 2016 - 2017 εντάχθηκαν 1300 μαθητές και την περσινή χρονιά 2017 - 2018, 1.600 περίπου μαθητές. Φέτος, για το σχολικό έτος 2018 - 2019 έχουμε προετοιμαστεί καλύτερα, ώστε να καλύψουμε ακόμη μεγαλύτερες ανάγκες και να πραγματοποιήσουμε περισσότερες διανομές συγκριτικά με πέρσι. Η μέχρι τώρα χρηματοδότηση γίνεται αποκλειστικά από το Δήμο Πατρέων, διότι το αντίστοιχο υπουργείο δεν έχει ανταποκριθεί στα αιτήματά μας για χρηματοδότηση».

Σημειώνει μάλιστα πως η διαδικασία των αιτήσεων και υλοποίησης του προγράμματος θα είναι παρόμοια με την περσινή. Συγκεκριμένα, «η υποβολή των δικαιολογητικών των οικογενειών, που θα επιθυμούσαν να ενταχθούν στο πρόγραμμα, θα πραγματοποιείται μέσω των σχολείων (με ευθύνη των Διευθυντών) ή μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου.
Α) Μέσω των σχολείων:
- Οι γονείς θα προσκομίζουν στο σχολείο κλειστό σφραγισμένο φάκελο με τα δικαιολογητικά, που αναφέρονται παρακάτω.
- Οι Διευθυντές των σχολείων θα συλλέξουν τους παραπάνω φακέλους και μαζί με τις λίστες με τα ονόματα των αιτούντων, τις διευθύνσεις και τα τηλέφωνα των οικογενειών, θα τα αποστείλουν στο Κοινωνικό Παντοπωλείο (Βενιζέλου και Σολωμού - πρώην κτίριο ΑΔΕΠ) συγκεντρωτικά σε κλειστό σφραγισμένο φάκελο.
Β) Μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου (Βενιζέλου και Σολωμού - πρώην κτίριο ΑΔΕΠ) όπου καταθέτουν απευθείας οι γονείς τα παρακάτω δικαιολογητικά.
Η συγκέντρωση των προσωπικών δεδομένων θα πρέπει να γίνει με εμπιστευτικό τρόπο και την πρέπουσα διακριτικότητα, διαφυλάσσοντας έτσι τα προσωπικά δεδομένα των οικογενειών και την αποφυγή έκθεσής τους, σε συνεργασία με το Σύλλογο διδασκόντων και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων.
Οι γονείς, αφού ενημερωθούν σχετικά, θα πρέπει σύμφωνα με το άρθρο 6.1α του Κανονισμού ΕΕ 2016/679 (GDPR), να συναινούν σε αυτή τη διαχείριση των προσωπικών τους δεδομένων μέσω της αίτησής τους.
Στη συνέχεια η χορήγηση των τροφίμων, που αφορούν στο δεκατιανό, θα γίνεται στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, μετά από συγκεκριμένη κλήση των γονιών, των οποίων τα παιδιά θα ενταχθούν στο πρόγραμμα.
Για να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε καλύτερα και νωρίτερα το πρόγραμμα, παρακαλούμε όπως ενημερώσετε τους γονείς ότι η συλλογή των δικαιολογητικών που προαναφέρουμε θα γίνεται από Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη μέχρι τη Δευτέρα 15 Οκτώβρη. Θα συνεχίσουμε βέβαια να δεχόμαστε αιτήσεις καθ' όλη τη σχολική χρονιά.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τις ενέργειές σας και είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση.
Για σχετική επικοινωνία : Στα τηλέφωνα 2610-3111561 και 2614-409977».
Τονίζεται πως τα δικαιολογητικά (σε φωτοτυπία) είναι:
- Αίτηση γονέα ή κηδεμόνα για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα (Σας αποστέλλεται ηλεκτρονικά, ώστε να δοθεί στους ενδιαφερόμενους γονείς).
- Εκκαθαριστικό εφορίας τρέχοντος οικονομικού έτους.
- Ταυτότητα γονέα ή κηδεμόνα.
- Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.
- Βεβαίωση φοίτησης στο σχολείο για το κάθε παιδί που αιτείται.
- Αποδεικτικό ανανέωσης ανεργίας / μισθοδοσία / σύνταξη γονέων (ό,τι υπάρχει).
- Κοινωνικό εισόδημα Αλληλεγγύης (ποσό, εφόσον λαμβάνεται).
- Συμβόλαιο μίσθωσης (αν υπάρχει).
- Επιμέλεια παιδιών και ποσό διατροφής (εφόσον υφίσταται).
- Ε2 (σε μίσθωση ακίνητης περιουσίας).
- Ε3 (ελεύθεροι επαγγελματίες).

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018

Άγριος ξυλοδαρμός Πακιστανού εργαζόμενου στη Μύκονο- Σε ρόλο χειροκροτητή η αστυνομία



Άγριος ξυλοδαρμός Πακιστανού εργαζόμενου στη Μύκονο επειδή ζήτησε τα δεδουλευμένα του - Σε ρόλο χειροκροτητή η αστυνομία. - Τρόμος και αθλιότητα στη "βαριά βιομηχανία" της χώρας. - // (Ξέρω ότι πολλοί θα πουν: "E! Πακιστανός είναι... δεν πειράζει... Ας πάνε οι Πακιστανοί στη χώρα τους, ήρθαν εδώ και μας πήραν τις δουλειές. Και πολλοί, δεν τολμούν να το πουν έξω από τα δόντια τους το λένε όμως μέσα απ' αυτά..."... 
Δ.Τζ.


Το νησί των ανέμων πέραν από Μέκκα του διεθνούς τζετ σετ και αγαπημένο θερινό σημείο αναφοράς κουτσομπολίστικων εντύπων κι εκπομπών είναι πολύ συχνά κι ένα κάτεργο για τους εργαζόμενους που καλούνται να αντεπεξέλθουν στον αστυνομικό πολλαπλασιασμό του πληθυσμού τα καλοκαίρια. Κι αν πριν λίγους μήνες τα φώτα της δημοσιότητας τράβηξαν τα κοντέινερ των εργαζομένων πίσω από τις αστραφερές βίλες και τα πεντάστερα ξενοδοχεία, χθες μια καταγγελία Πακιστανού ψήστη που δημοσίευσε η ΚΕΕΡΦΑ έφερε σε όλους στο νου περιστατικά Μανωλάδας.
Ο Νασάρ Ικμπάλ λοιπόν, αντί για το σύνολο των δεδουλευμένων του, που ανέρχονταν περίπου σε 3000 ευρώ, έλαβε τελικά λιγότερο από το ένα τέταρτο των συμφωνημένων μαζί με μπόλικες γροθιές και κλοτσιές. Ο εργοδότης κάλεσε στο μαγαζί τον εργαζόμενο όταν τον είδε να περνά απέξω φωνάζοντάς του “Δεν θα αφήσω κανένα Πακιστανό να είναι εδώ στη Μύκονο. Αν σε δω εδώ αύριο μετά 7.30 πμ θα σε πυροβολήσω”. Παράλληλα, δεν παρέλειψε να καταγράψει το κατόρθωμά του σε βίντεο, προς αποθάρρυνση άλλων “απείθαρχων” ομοεθνών του Ιμπάλ, γελώντας μάλιστα και φωνάζοντας “για να δουν όλοι τι παθαίνουν οι Πακιστανοί.”
Το εξοργιστικότερο απ’όλα ήταν η στάση της αστυνομίας σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, καθώς οι αστυνομικοί υπηρεσίας αρνήθηκαν να παραλάβουν τη μήνυση και προέτρεψαν το θύμα όχι απλά να αφήσει ατιμώρητο τον ξυλοδαρμό, αλλά να αποδεχτεί ασμένως τα ψίχουλα που το πρόσφερε το αφεντικό για 10ωρη δουλειά κάθε μέρα και “να μη ζητάει ό,τι του λέει η Επιθεώρηση Εργασίας”. Στην περίπτωση αυτή εφόσον αληθεύουν τα περιστατικά μιλάμε όχι για απλή συγκάλυψη, αλλά για ανοιχτή στήριξη της αστυνομίας σε ένα εργοδοτικό έγκλημα με ρατσιστικές προεκτάσεις.
Αν κι έχει ζητηθεί σύλληψη του δράστη και παρέμβαση των αρμόδιων υπουργείων, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν έχει υπάρξει κάποια εξέλιξη στο ζήτημα.

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

Πέτρος Θέμελης "ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ"

Πέτρος Θέμελης
Θεσσλονίκη

ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
Το όνειρο είναι για μένα η εσώτερη νυκτερινή έξοδος της ψυχής μου προς την απελευθέρωση από την καταπίεση της πεζής καθημερινότητας, οδός εκτόνωσης των ανεκπλήρωτων συναισθημάτων, πόθων και στόχων της μέρας που μόλις έδυσε, έστω και αν τα περισσότερα όνειρα εξαϋλώνονται χωρίς να αφήσουν ίχνη μες στη μνήμη μου. Τα όνειρα μιας θερινής νύχτας, για παράδειγμα, έχουν κατά κανόνα ερωτικό περιεχόμενο.
Οι ποικίλες άυλες, γενικά, εικόνες των ονείρων (τρομακτικές, ευχάριστες, συγκεχυμένες) είναι συμβολικές και υπαινικτικές, δεν επιδέχονται λογική ερμηνεία, είναι μάταιες, νομίζω, οι όποιες προσπάθειες, από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα (ψυχολόγων, νευροφυσιολόγων, αστρολόγων, αγυρτών και «ονειροκριτών») να τα εντάξουν σε πλαίσια λογικά. 
Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να δοθεί μια εξήγηση: Ξυπνώντας ενίοτε κάθιδρος στη διάρκεια ενός ονείρου, κυνηγημένος από κακόβουλους δαίμονες ή ανθρώπους, ή φτάνοντας καθυστερημένος στην κλειστή εξώπορτα του σχολείου, αλλάζω τάχιστα πλευρό για να απελευθερώσω το αναίσθητο από το μούδιασμα χέρι μου, που κινδυνεύει να παραλύσει. (Πρόβλημα αλήθεια τα «ξεκρέμαστα» χέρια μας, που έπαψαν προ πολλού να λειτουργούν ως φτερά). Το εφιαλτικό όνειρο, σκέπτομαι, γεννήθηκε μέσα μου για να με σώσει από κάποια οργανική βλάβη, είναι επομένως λυτρωτικό. Αναγκαία λοιπόν τα όνειρα, μας προστατεύουν, μας προβληματίζουν, ενίοτε μας συνετίζουν, αποτελούν ένα ασυνείδητο «μεταφυσικό» διάλειμμα με όλα τα δυσάρεστα ή ευχάριστα παρεπόμενα, ένα παράγωγο άυλο της υλικής υπόστασής μας, κομμάτι αναπόσπαστο της θνητής ύπαρξής μας.
Διαπιστώνω, πάντως, ότι οι περισσότεροι συγχέουν ανεπίτρεπτα τα όνειρα και τις ονειροφαντασίες με το όραμα, που έχει συγκεκριμένη και όχι συγκεχυμένη μορφή, δημιουργείται όχι υποσυνείδητα, αλλά συνειδητά και σε κατάσταση σχετικής εγρήγορσης όχι ύπνου. Σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω, ένα όραμα καταγραμμένο με ημερομηνία γίνεται στόχος, ένας στόχος κατανεμημένος σε φάσεις γίνεται σχέδιο, ένα σχέδιο που υποστηρίζεται από πράξη μεταβάλλει το όραμα σε πραγματικότητα. Ομολογώ ότι, ακολουθώντας κατά γράμμα αυτόν τον κανόνα, μετατρέπω ή προσπαθώ να μετατρέψω, σε βάθος χρόνου βέβαια, τα οράματά μου σε πραγματικότητες.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το όραμα είναι όνειρο που κάνουμε με ανοικτά ή κλειστά τα μάτια, όταν βρισκόμαστε μεταξύ ύπνου και ξυπνήματος, χωμένοι ακόμη στα ζεστά και μαλακά κλινοσκεπάσματα. Κατά το σύντομο εκείνο χρονικό μεσοδιάστημα της διάλυσης του σκότους, που αποκαλείται λυκόφως ή λυκαυγές, οι νευρώνες του εγκεφάλου μου, χαλαροί και ξεκούραστοι, ξαναβρίσκουν τις επαφές τους, επεξεργάζονται με ταχύτητες ανώτερες των ηλεκτρονικών υπολογιστών όλα τα εκκρεμή μέσα μου θέματα και με εκπληκτικές απαστράπτουσες διασυνδέσεις βρίσκουν άμεσα τις άριστες λύσεις. Εγείρομαι τότε ευδιάθετος, κάνω το μπάνιο μου, ξυρίζομαι, βάζω κολλύριο στα μάτια, διαλέγω καθαρό πουκάμισο στην απόχρωση του μπλε, παίρνω το πρωινό μου και σπεύδω στην εφαρμογή της λύσης που μου πρότεινε το όνειρο του λυκόφωτος, χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία.
Πέτρος Θέμελης

* Το κείμενο γράφτηκε για τη φίλη δημοσιογράφο Μαίρη Αδαμοπούλου (ΤΑ ΝΕΑ).